Sözlük manası
itibariyle; Allah’ın kulu demek olan Cebrail kelimesi, İbranice
kökenli olup abd, yani kul ve köle anlamına gelen cebr ile ilâh
ve Allah anlamına gelen îl sözcüklerinden oluşmuştur.
Bazı âlimlere göre bu kelimenin anlamı; Allah’ın kudretinin sembolü demektir. Nitekim Kur’an’da bu anlama delalet etmek üzere, çok güçlü ve kuvvetli olmayı ifade eden “Şedîdü’l-kuvâ” vasfı yer almaktadır: “Onu (Kur’an’ı), güçlü ve kuvvetli biri (Cebrail) öğretti.” (Necm 53/5)
Dinî bir kavram olarak ise; ilâhî buyrukları Allah Teâlâ’nın izni ve emri ile peygamberlere bildirmekle görevli meleğin adıdır. (Meryem 19/64; Bakara 2/97)
Cebrail (as)dört
büyük meleğin ilki ve en üstünüdür. Karşı konulamayan müthiş bir güce, üstün
bir akla ve kesin bilgilere sahiptir. Arş’ın sahibi (Cenâb-ı Allah) nezdinde
çok itibarlı, çok güvenilir, üstün yaratılışlı ve diğer bütün meleklerin
kendisine itaat ettiği şerefli bir elçidir. (Necm 53/5 -6; Tekvîr
81/19-21)
